Prenatalna skrbi obuhvaća pojmove prenatalni probir i prenatalna dijagnostika. Prenatalni probir je proces testiranja populacije sa određenim markerima kako bi identificirali pojedince sa višim rizikom za određene abnormalnosti. Prenatalne metode probira su biokemijske, ultrazvučne i genomske. Biokemijske metode podrazumijevaju otkrivanje serumskih parametra u majčinoj krvi poput humanog korionskog gonadotropina (hCG), alfa-fetoproteina (AFP), nekonjugiralnog estriola (μE3), PAPPA-A itd. Ultrazvučne metode podrazumijevaju upotrebu ultrazvuka za procjenu morfoloških značajki fetusa. Genomski prenatalni pregled omogućuje pretraživanje slobodne fetalne DNA u majčinoj krvi. Prenatalna dijagnostika nameće upotrebu invazivnih metoda koje omogućavaju sakupljanje fetalnih stanica, trfoloblastnih stanica, amnionskih stanica ili krvnih stanica. Invazivne metode kao što su amniocenteza, biopsija koriona, biopsija posteljice i kordocenteza za sobom nose rizike za plod kao što su pobačaj ili oštećenje fetusa. Fetalne stanice koriste se za citogenetička ili molekularno-genetička istraživanja koja daju prenatalne dijagnoze. Uloga medicinske sestre obuhvaća informiranje pacijentice o postupcima koji se izvode, pružanje psihološku i emocionalnu podrške pacijentici. Medicinska sestra treba pacijentici objasniti koliko se čekaju rezultati i koji su mogući postupci ukoliko dođe do patološkog nalaza. Medicinska sestra ima ulogu od pripreme fizičke pripreme trudnice do asistiranja pri zahvatima i uzorkovanjima.